Vergis je niet. Het verschil in salaris tussen mannen en vrouwen bestaat.
Vrouwen verdienen in Nederland gemiddeld bijna een maandloon minder per jaar dan mannen. En ook in andere landen bestaat de kloof. Voor iedere dollar die een Amerikaanse man verdient, ontvangt een vrouw die full-time werkt in precies dezelfde sector 79 dollarcent.
Maar dat cijfer staat symbool voor een veel groter probleem dat inherent is aan de manier hoe Amerikanen hun werk doen, schrijft Vox.
Kijkend naar alle beschikbare gegevens hebben de sectoren waar het salarisverschil het grootst is één ding gemeen: ze bieden geen flexibele werktijden aan. Als werkgevers er zeker van willen zijn dat ze hun mensen redelijk betalen, zullen ze daarom wat speelruimte moeten creëren, zodat mensen hun werk kunnen doen.
Eén van de meest overtuigende onderzoeken die Vox aanhaalt, komt van econoom Claudia Golding van Harvard. Volgens het onderzoek van Goldin zijn de salarisverschillen het grootst in de sectoren die de minste flexibiliteit te bieden hebben, zoals in de rechten, het zakenleven, de bankenwereld en in sommige medische beroepen. In sectoren waar meer flexibiliteit is, zoals bij apothekers en in de wetenschap, zijn de verschillen kleiner.
De ongelijkheid neemt toe naarmate mensen verder komen in hun carrière. De meeste net-afgestudeerden verdienen ongeveer evenveel, of het nu mannen of vrouwen zijn en in welke sector dan ook, legt Goldin uit in een podcast van Freakonomics.
"Maar verderop in hun leven, zo'n 10 tot 15 jaar later, zien we hele grote verschillen in hun beloningen", zegt ze.
Leven naast het werk
Goldin legt uit dat het verschil groeit omdat vrouwen veel meer dan mannen behoefte hebben aan flexibele werktijden om voor hun kinderen te zorgen en noodsituaties in de familie op te kunnen vangen. Maar door de manier waarop de meeste sectoren zijn georganiseerd wordt er vanwege deze wensen minder betaald. Mannen vinden hun inkomen belangrijker en nemen minder snel zorgtaken op zich en hebben dus ook niet zo'n behoefte aan flexibele werktijden.
Goldin geeft het voorbeeld van een vrouwelijke advocaat die niet zo nodig 80 uur hoeft te werken bij een groot kantoor, omdat ze ook zaken buiten haar werk belangrijk vindt. Een man is sneller bereid om die vele uren te maken om uiteindelijk partner te kunnen worden, terwijl een vrouw op zoek is naar een manier om ook thuis wat werk te doen, ook al betaalt dat minder. Ze hebben hetzelfde beroep, maar het salaris van de man is hoger.
Behandelen als wetenschappers
Als bedrijven iets willen doen aan die salarisverschillen, dan moeten ze hun personeel meer behandelen als wetenschappers en minder als zakenmensen, en dus minder letten op wanneer ze precies aan het werk zijn. Ook al is het in de praktijk natuurlijk niet altijd mogelijk om totale flexibiliteit te geven, zeker voor dokters die hun eigen praktijk hebben of consultants die moeten reizen voor hun werk.
Maar in sectoren waarin de ene werknemer in kan springen voor de ander en elkaar zo meer flexibiliteit geven, is een redelijker loon heel goed mogelijk. Daarmee is alles niet in één keer opgelost, maar het is wel de weg naar gelukkigere en eerlijker behandelde werknemers.
Bekijk ook de onderstaande video, waarin Vox de oorsprong van de salariskloof tussen mannen en vrouwen nog eens bondig uitlegt.